โคเออร์แม่สะเรียงจัดกิจกรรมแกนนำเยาวชนรักบ้านเกิด

   เพื่อส่งเสริมความคิดริเริ่มสร้างสรรค์เพื่อการใช้ชีวิตประจำวันและการมีส่วนร่วมในการพัฒนาชุมชน ให้กับผู้ลี้ภัยซึ่งเป็นกลุ่มเด็กและเยาวชนในพื้นที่พักพิงฯ โคเออร์ได้จัดกิจกรรมรักบ้านเกิด เพื่อเปิดโอกาสให้เยาวชนได้ระดมสมองพูดคุย เสนอความคิดเห็นและข้อเสนอแนะเพื่อการพัฒนาชุมชนที่อาศัยอยู่ให้ดีขึ้น

   ในวันที่ 14 กันยายน 2560 โคเออร์แม่สะเรียงได้จัดกิจกรรมรักบ้านเกิดขึ้นที่พื้นที่พักพิง ฯ บ้านแม่ละอูน อำเภอสบเมย จังหวัดแม่ฮ่องสอน เพื่อให้โอกาสแก่เด็กและเยาวชน ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ทำความเข้าใจบริบทพื้นที่บ้านเกิด เชิญชวนให้ร่วมกันนำเสนอความคิดพัฒนาท้องถิ่นให้น่าอยู่ อีกทั้งเพื่อประโยชน์ในการเตรียมตัวกลับสู่มาตุภูมิเพื่อสร้างชุมชนอนาคตที่มีศักดิ์ศรีและมีคุณค่าต่อการใช้ชีวิตต่อไป

   กิจกรรมเริ่มด้วยการตั้งคำถามถึงระยะเวลาที่ได้เข้ามาเป็นผู้ลี้ภัยในพื้นที่พักพิง ฯ ซึ่งเยาวชนที่มาร่วมกิจกรรม เป็นหญิง 24 คน ชาย 16 คน รวมเป็น 40 คน ได้มาใช้ชีวิตในพื้นที่พักพิง ฯ บ้านแม่ละอูน พบว่ามีตั้งแต่ระยะเวลา 1 ปี ถึงกว่า 10 ปี

   จากนั้นเป็นช่วงกิจกรรม “ฉันคือใคร“ ด้วยการจัดให้เยาวชนนั่งเป็นวงกลม วาดภาพและเล่าเรื่องว่าตนเองมาจากหมู่บ้านอะไร มีความใฝ่ฝันอยากทำหรืออยากเป็นอะไร ซึ่งส่วนใหญ่ตอบว่า อยากกลับไปพัฒนาบ้านเกิด กิจกรรมนี้ ทำให้เกิดเพื่อนใหม่ซึ่งบางคนมาจากหมู่บ้านใกล้เคียงกัน แต่บ้างก็มาจากพื้นที่ห่างไกลกัน

   กิจกรรม “ระดมความคิด สิ่งที่ดีในบ้านฉัน” เป็นการแบ่งกลุ่ม 10 กลุ่ม นำเสนอสิ่งดี ๆ ในหมู่บ้านที่เคยอยู่ บอกเล่าประกอบรูปภาพ เช่น บางคนมาจากหมู่บ้านในป่า ใกล้น้ำตก มีแม่น้ำสายใหญ่ มีภูเขาไม่ไกล มีข้าวปลาอาหารอุดมสมบูรณ์ ในหมู่บ้านมีโรงเรียนทั่วไป และโรงเรียนสอนศาสนา มีหอพักเด็กนักเรียน เป็นต้น

   สำหรับอาชีพของชาวบ้านในหมู่บ้านต่าง ๆ ได้แก่ การทำนา ทำสวน ปลูกผัก เลี้ยงวัวเพื่อรีดนม เลี้ยงช้างไว้ลากไม้ และเลี้ยงสัตว์อื่น ๆ นอกจากนี้ยังมีอาชีพอื่นๆ เช่น ทอผ้า เป็นต้น กิจกรรมช่วงนี้เป็นการปลุกจิตสำนึกภาคภูมิใจในสิ่งที่ดีของบ้านเกิด ซึ่งแต่ละหมู่บ้านมีสิ่งที่ดีอยู่หลากหลาย

   ต่อด้วยกิจกรรม “ฉันอยากพัฒนาอะไรให้ครอบครัว” โดยให้ระดมความคิดว่า ในเมื่อหมู่บ้านของตนมีสิ่งที่ดีอยู่แล้ว ยังมีสิ่งไหนที่อยากให้มีการพัฒนา หรือสิ่งที่อยากให้มีในชุมชนบ้านเกิดของตนเอง เพื่อให้ชุมชนบ้านเกิดของตนเองน่าอยู่มากขึ้นหรืออย่างไร ซึ่งเยาวชนที่เข้าร่วมกิจกรรมได้ช่วยกันระดมความคิดและบรรยายออกมาเป็นรูปภาพ และส่งตัวแทนแต่ละกลุ่มออกมานำเสนอ

   ในช่วงสรุป เยาวชนผู้เข้าร่วมกิจกรรมได้แสดงความคิดเห็นว่าวันนี้ ตนรู้สึกว่ามีความสุขที่ได้บอกเล่าเรื่องราวของหมู่บ้านตนเอง ได้เรียนรู้รับฟังเรื่องราวของหมู่บ้านอื่นๆ ได้รับฟังว่ามีบางสถานที่ที่น่าสนใจน่าไปเยี่ยมชมบ้าง ได้พบเพื่อนใหม่ๆ ที่มาจากหมู่บ้านทั้งใกล้และไกลกัน รวมทั้งได้ใช้โอกาสที่ดีในการพูดคุยระดมสมองแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับผู้ลี้ภัยเพื่อนใหม่เหล่านี้